کد مطلب:182748 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:142

پندارهای بی اساس
هنگامی كه «عباد بصری» در راه مكه به حضرت رسید به وی این گونه اعتراض نمود: راحتی و رفاه حج را بر سختی های جهاد برگزیده ای، سپس آیاتی از قرآن در فضیلت جهاد قرائت نمود!

امام سوء برداشت و پندار غلط وی را از آیات قرآن رسوا ساخت. و به او خطاب كرد دنباله آیات كه شرایط جهاد و مجاهدان در راه خدا را بیان می كند را تلاوت نما. اگر آن شرایط فراهم شود كه هیچ گاه با حاكمیت بنی امیه و بنی مروان فراهم نخواهد شد، آنگاه جهاد را بر هر چیز دیگر برمی گزینیم.

حضرت با تبیین اندیشه صحیح در جهاد و مبارزه علیه دشمنان دین این سوء برداشت ها را این گونه هشدار داد. بااین گفتار مشروعیت حاكمیت بنی امیه را زیر سؤال برد كه آنان شایستگی جهاد در راه دین را ندارند. امام با این اقدام راه سوء برداشت از معارف دینی را بر امثال عباد بست.

در مورد كج اندیشی های زهری كه مدت ها به عنوان عالم دینی، در خدمت حاكمیت حزب عثمانیه قرار گرفته بود، حضرت نامه بلندی به وی نگاشتند و موارد لغزش های وی را آشكار ساخته و وی را متوجه خطرها نمودند، به وی فرمودند:

فردای قیامت را از نگر خویش دور ندار، حقایق را كه می دانی پنهان مساز، كه خدا حجت را بر علما و اندیشمندان به اتمام رسانیده



[ صفحه 227]



است و از آنان بر بیان حقایق پیمان گرفته است. مپندار كه خدا عذر تو را می پذیرد. خائنان جامعه را همراهی نكن و یاور ستمگران قرار مگیر. راه ستمگری را بر آنان هموار مساز. سنگ زیرین آسیاب ستمگران قرار نگیر، كه تو را پل عبور برای رسیدن به مطامع خود قرار دهند! برای رسیدن به اهداف گمراهی خود از تو همانند نردبان بهره گیرند!

آنگاه برای رهیدن از خطرها كه زنجیروار زهری و هر عالم درباری را فرامی گیرد این گونه رهنمود می دهد: باید از تمام موقعیت های اجتماعی خویش كه از راه تقرب به دربار باطل به كف آورده ای روی برتابی [1] [2] این گونه رهنمودها سبب شد كه زهری اعتراف كند كه علی بن الحسین علیه السلام بیشترین حق را به عهده من دارد، علی بن الحسین علیه السلام اعظم الناس علی منة. [3] .

این گونه اندیشه زلال عترت بی راهگی این محور را شفاف می سازد و خطر علما و دانشمندان دربار ستمگران را آشكار می سازد و راه آنان را كه با نماد دینی بر علیه دین آسیب می رسانند، رسوا می نماید!


[1] تحف العقول، ص 277.

[2] سخنان امام (ع) بسيار مفصل است، تنها سوژه هايي برگزيده شد.

[3] طبقات، ج 5، ص 110.